Vísurnar hans Hjartar Þórarinssonar

 

Burður:

Ær og belja eru burðardýr,

í byrjun þetta nefni.

En bölvun valda burðardýr

sem bera fíkniefni.

 

Löngum taldist landburður

ef lifnaði fiskidráttur.

Flestir vita framburður

er fjalls og málfars háttur.

 

Áður fyrr var útburður

örþrifaráð hjá móður.

Annars er blaða útburður

almennt talinn góður.

 

Aðburður grenja er útkastið,

óburður varla herðir.

Áburður notast í andlitið

og áburður mannorð skerðir.

 

Viðburður úrtak af eindæmum,

atburður frásögn venjuleg.

Hrísburður eldföng í harðindum,

heyburð í eyjum þekki ég.

 

Burðarstoð er boðorðið

sem berst af þingmannsfundum

en burðarklárinn bjargaði

bændum mörgum stundum.

 

Burðargeta bróður þíns

oft breytist svo um munar.

Að létta byrðar bróður síns

er betra en nokkurn grunar.

 

Vonir manns mikils virðar,

vakna og fara á kreik.

Berum hvers annars byrðar,

bræður í hverjum leik.

 

Vorið:

Vetur dvínar, vorið hlær

veðrið hlýnar, þeyr á fjöllum.

Sólin skín og sunnanblær

sendi mínar kveðjur öllum.

 

Vegagerð:

Styrr er um Barðastrandarveg

á strandar jarðbrúninni.

Andstaðan  harla ótrúleg

og örmjó fjarðarmynni.

 

Ástar-Brandur átti staf,

engum var hann líkur.

Nú mun styttast norður af

að ná til Hólmavíkur.

 

Átthagarnir:

Hugur oft reikar, víst ég það veit,

oft vestur til Reykhólasveitar.

Á Miðhúsum geymi ég minningareit,

sú minning á hugann oft leitar.

 

Kosningarnar:

Þótt eldra fólki yfirleitt

þeir yngri vilji gleyma,

þá finnst nú hjá þeim eitt og eitt

atkvæði sem þeir geyma.

 

Eurovision:

Eurovision gort og grís,

gengur hrísl í kroppinn.

Hróður Íslands alveg vís

ef Eiki rís á toppinn.